بررسی Nothing CMF Buds 2 Plus

دوشنبه، ۵ خرداد ۱۴۰۴

سرفصل‌های مطلب

Equalizer
Performance
نتیجه‌گیری

مدل CMF Buds 2 Plus پریمیوم‌ترین محصول در میان سه مدل جدید ایربادز شرکت ناتینگ محسوب می‌شود. این محصول که بخشی از خط تولید اقتصادی CMF است، به گونه‌ای طراحی شده که قیمت مقرون‌به‌صرفه‌ای داشته باشد – حتی گران‌ترین مدل این سری یعنی Buds 2 Plus فقط ۶۹ دلار قیمت دارد. اگر این مقدار هم برای شما زیاد است، باید بدانید قیمت این محصول در هند تنها ۳۹ دلار (معادل ۳۲۹۹ روپیه) است.

در مقایسه با Buds 2 و Buds 2a، مدل Buds 2 Plus تلاش می‌کند با ارتقای کیفیت صدا و فناوری حذف نویز (ANC)، تجربه‌ای برتر ارائه دهد. این مدل مجهز به درایور ۱۲ میلی‌متری LCP، پشتیبانی از صدای Hi-Res با فناوری LDAC و حذف نویز تا ۵۰ دسی‌بل است. سایر مشخصات تقریباً مشابه مدل‌های قبلی است، اما تفاوت قیمت چشمگیری بین آن‌ها وجود ندارد. در بررسی‌ای جداگانه، نگاهی به ارزان‌ترین مدل Buds 2 خواهیم انداخت، اما فعلاً به سراغ Buds 2 Plus می‌رویم.

h2طراحی و راحتیh2
طراحی Buds 2 Plus تقریباً مشابه مدل Buds 2 سال گذشته است. تنها تفاوت‌های قابل‌توجه، اندازه کمی کوچک‌تر کیس و لوگوی جدید روی بدنه است که شرکت به‌جای لوگوهای دایره‌ای قبلی، از نشانه CMF استفاده کرده است.

از همان نگاه اول، کیفیت ساخت و پرداخت بیرونی این محصول با توجه به قیمت پایین آن، بی‌نظیر است. پوسته از یک بافت نرم و لطیف بهره می‌برد و فواصل بین پنل‌ها به شکلی تحسین‌برانگیز دقیق و تنگاتنگ هستند. درب محفظه نیز با یک کشیدگی رضایتبخش باز و بسته می‌شود و صدای کلیک مطلوبی تولید می‌کند. شرکت به وضوح به شعار خود پایبند است، چرا که اجرای CMF (رنگ، مواد و پرداخت) در این محصول واقعاً عالی است.

در گوشه سمت چپ بالای محفظه، یک دیال آلومینیومی چرخان قرار دارد. دقیقاً مشابه دیال موجود در Buds 2، چرخش این دیال صرفاً تزئینی است و در بهترین حالت می‌توان از آن به عنوان یک فیدجت اسپینر استفاده کرد. امکان اتصال بند به آن وجود دارد، اما چنین بندی در جعبه ارائه نشده است. خوب بود اگر این دیال عملکردی مشابه مدل Buds Pro 2 داشت، اما شاید شرکت Nothing این قابلیت را برای مدل آینده‌ای مانند Buds 2 Pro ذخیره کرده است.

برای دسترسی به بخش داخلی جوانه‌ها، دوباره همان طراحی مدل CMF Buds سال گذشته را دارند اما بدون لوگوهای دایره‌ای. پشت ساقه بخش حساس به لمس است و از حرکات ضربه‌ای پشتیبانی می‌کند. طراحی کلی هندزفری راحت است، اما از جنس مورد استفاده برای نوک گوشی‌ها راضی نبودم. از سیلیکونی چسبنده و پلاستیکی‌مانند استفاده شده که معمولاً در هندزفری‌های بسیار ارزان‌قیمت یافت می‌شود. نه‌تنها در گوش احساس خوبی ایجاد نمی‌کند، بلکه این جنس نیز مانند مواد نرم‌تر و مرغوب‌تر به شکل داخلی گوش انطباق پیدا نمی‌کند.

این مسئله باعث ایجاد برخی شکاف‌ها می‌شود که نویز را وارد می‌کند، مگر اینکه هر چند دقیقه یکبار با دقت آن‌ها را تنظیم کنید یا اگر سر یا فک خود را تکان دهید، حتی اگر سایز مناسب برای گوش‌های خود را انتخاب کرده باشید. مدل OnePlus Nord Buds 3 Pro که قیمتی مشابه دارد، از نوک‌های بسیار بهتری استفاده می‌کند که هم حس بهتری دارند و هم عملکرد بسیار بهتری ارائه می‌دهند. خوب بود اگر Nothing حداقل در مدل Plus از چنین نوک‌هایی استفاده می‌کرد.

### Software and features
Buds 2 Plus از طریق اپلیکیشن Nothing X با دستگاه‌های Android یا iOS ارتباط برقرار می‌کند. از این طریق می‌توانید مواردی مانند ANC، پارامترهای صوتی، ژست‌های لمسی و به‌روزرسانی فریمور را تنظیم کنید. مانند بیشتر نرم‌افزارهای Nothing، اپلیکیشن Nothing X ساده و روان است و کار با آن بسیار آسان است—نکته‌ای که سایر تولیدکنندگان لوازم صوتی می‌توانند از آن یاد بگیرند.

مطالعه کنید :

۵ مورد از گندهایی که کمپانی اپل به بار آورد!

برنامه گزینه‌های مختلفی برای حالت ANC ارائه می‌دهد: روشن، خاموش و یک حالت شفافیت. حالت ANC روشن دارای سه سطح کنترل دستی و یک حالت تطبیقی است که به صورت خودکار سطح ANC را بر اساس نویز محیطی تنظیم می‌کند.

این برنامه شامل چندین گزینه صوتی برای Buds 2 Plus است. بارزترین ویژگی، قابلیت صدای سه‌بعدی (Spatial audio) است که به نظر من کمترین جذابیت را داشت، چرا که تنها یک ویژگی ساده surround sound بود و فاقد ظرافت صدای سه‌بعدی حرفه‌ای موجود در ترک‌های Dolby Atmos بود. همچنین این مدل از قابلیت ردیابی حرکات سر (head-tracking) پشتیبانی نمی‌کند.

اپلیکیشن Nothing X همچنین به طور کامل روی حالت Ultra Bass برای این گوشی‌های CMF تمرکز دارد و این حالت به صورت پیش‌فرض روی کمترین مقدار یعنی ۱ فعال شده است. اگر از صدای خوب (و گوش‌هایتان) متنفر هستید، می‌توانید آن را تا سطح ۵ افزایش دهید، اما من تمام تست‌ها را با این ویژگی کاملاً غیرفعال انجام دادم، زیرا حتی بدون آن نیز باس کافی وجود دارد.
بعد از آن، ویژگی Personal Sound قرار دارد که قبلاً در مدل‌های دیگر دیده‌ایم. این ویژگی مجموعه‌ای از تُن‌ها را پخش می‌کند و شما انتخاب می‌کنید که آیا آن را می‌شنوید یا نه، و در نهایت یک پروفایل صوتی سفارشی برای هر گوش به صورت جداگانه ایجاد می‌کند.

تنظیمات صوتی
برای اینکه این قابلیت به‌صورت قابل اطمینان کار کند، باید در محیطی کاملاً ساکت باشید که همیشه به‌راحتی میسر نیست. در غیر این صورت، حتی اگر گوش‌های شما قادر به شنیدن تُن‌های تست باشند، ممکن است به‌دلیل نویز محیطی اصلاً آن‌ها را نشنوید که این مسئله تأثیر زیادی بر کارایی تست می‌گذارد.

علاوه بر این، این تست‌ها بیش‌ازحد به کیفیت درایورها و پردازش صوتی برای پخش صحیح تُن تست اعتماد می‌کنند، و من شخصاً چندان به یک جفت ایربادگِ ارزان‌قیمت اطمینان ندارم. این یعنی هیچ‌وقت مطمئن نیستم که نشنیدن یک تُن به‌خاطر ضعف شنوایی من است یا به‌خاطر ناتوانی درایورها در تولید صحیح آن. به همین دلیل، چندان اعتمادی به این تست‌ها ندارم، اما اگر نتیجه نهایی را دوست داشتید، می‌توانید آن‌ها را امتحان کنید.

در نهایت، مسئله اکولایزر مطرح می‌شود. در اینجا چند گزینه دارید که حالت Pop به‌عنوان تنظیم پیش‌فرض ایربادها شناخته می‌شود (همان چیزی است که با تنظیم مقادیر سفارشی روی ۰ می‌شنوید). پریست‌ها تصاویر کوچکی نمایش می‌دهند تا نوع کلی تنظیمات را نشان دهند، اما همیشه منطقی به‌نظر نمی‌رسند؛ مثلاً پریست Electronic باس بیشتری نسبت به Pop نشان می‌دهد، درحالی که Pop به‌وضوح باس قوی‌تری دارد.

Equalizer

در مورد اکولایزر سفارشی، بار دیگر با اکولایزر 3 باندی بسیار ابتدایی و به طرز فاجعه‌باری ضعیف ناتینگ روبرو هستیم که در یک الگوی دایره‌ای عجیب چیده شده است. تقریباً غیرممکن است که از این قابلیت بهره‌ای ببرید، چرا که تغییرات آن بسیار گسترده و بدون کنترل دقیق یا ظرافت لازم اعمال می‌شود. علاوه بر این، با هر تنظیمی، حجم صدا به شدت کاهش می‌یابد.
دیگر زمان آن رسیده که ناتینگ این سیستم بی‌کفایت را که صرفاً به دلایل زیبایی‌شناختی انتخاب شده، کنار بگذارد و به جای آن یک اکولایزر عملکردی با حداقل 5 باند ارائه دهد. بهتر آن است که اکولایزر پارامتریک 8 باندی موجود در مدل‌های گران‌تر Nothing Buds را برای تمام مدل‌ها فعال کند، چرا که این قابلیت از قبل در اپلیکیشن Nothing X وجود دارد اما از مدل‌های ارزان‌تر مخفی شده است.

مطالعه کنید :

گزارش‌ها حاکی از آن است که ایسوس اولین کنسول دستی ایکس‌باکس را می‌سازد

Performance

Audio quality

Buds 2 Plus از درایورهای دینامیک تک‌گانه 12 میلی‌متری با دیافراگم پلیمر کریستال مایع (LCP) و پلی‌یورتان بهره می‌برند. کدک‌های استاندارد SBC و AAC همراه با LDAC با حداکثر بیت‌ریت 990 کیلوبیت بر ثانیه پشتیبانی می‌شوند، اما از LC3 پشتیبانی نمی‌کنند.
تنظیمات صدا که توسط ناتینگ انجام شده، تقریباً همان چیزی است که این روزها از محصولات صوتی مصرف‌کننده انتظار داریم: تأکید قوی روی باس (حتی با غیرفعال بودن قابلیت Ultra Bass)، همراه با مید‌های نرم و فرکانس‌های بالا ملایم.

از پایین‌ترین محدوده شروع می‌کنم، گاهی اوقات بیس Buds 2 Plus را بیش از حد غلبه‌دار یافتم. این موضوع به‌ویژه در مورد موسیقی‌ای که پیش‌تنظیم Pop برای آن طراحی شده بود (که اینجا بررسی می‌کنم چون حالت پیش‌فرض است) صدق می‌کرد. در ژانرهای دیگر، بیس لایه‌ای گل‌آلود روی بقیه صداها می‌کشد که وضوح کلی را کاهش داده و صدا را کمی کدر می‌کند.

محدوده میانی حضور خوبی در میکس دارد و مثل تنظیم‌های v-shaped معمول، کاملاً در پس‌زمینه دفن نشده است. با این حال، صدای خواننده کمی فشرده و گرفته به نظر می‌رسد با حالتی بسیار جزئی از تُنِ بینی، اما این موضوع آنقدر ظریف است که به‌راحتی قابل تشخیص نیست.

محدوده بالا چندان قابل توجه نیست. تنظیم پیش‌فرض مقدار کافی از فرکانس‌های بالا دارد تا صدا تاریک نباشد، اما در حضور یا بازیابی جزئیات برجسته نمی‌شود.

از نگاه یک خریدار تازه‌کار که به‌احتمال زیاد مخاطب هدف Buds 2 Plus است، تنظیم صدا قابل قبول است. خریدار در این بخش احتمالاً تجربه چندانی ندارد و چندان سخت‌گیر نیست و باید از صدای آن لذت ببرد. هنگام استفاده از این ایربادها در حین راه رفتن یا کار بدون تمرکز روی صدا، صدا به‌طور کلی دلپذیر بود و فقط در چند قطعه، حضور غلبه‌دار بیس باعث حواس‌پرتی می‌شد.

متأسفانه، اکولایزر برای رسیدن به صدایی نزدیک به مرجع کاملاً بی‌فایده است و بهترین گزینه شما استفاده از پیش‌تنظیم Classical است که اگرچه کامل نیست، ولی نسبتاً نزدیک به استاندارد است. ترکیب پیش‌تنظیم Classical و سطح 2 در حالت Ultra Bass را متعادل‌تر از پیش‌تنظیم پیش‌فرض Pop یافتم. در مقایسه، Nord Buds 3 Pro صدایی باسی مشابه دارد، اما میدهای آن تیمبر بهتری دارند و تُنالیته کلی کمی دل‌پذیرتر است. همچنین CMF Buds 2 Plus امتیازی برای پشتیبانی از LDAC دریافت نمی‌کند، چون تفاوتی در رزولوشن صدا حس نمی‌شود.

### Microphone
میکروفون Buds 2 Plus عملکرد خوبی دارد. صداها طبیعی به نظر می‌رسند بدون اینکه بیش‌ازحد نامفهوم شوند. سطح صدای شما کمی بالا و پایین می‌رود، انگار که از میکروفون دور و نزدیک می‌شوید، حتی با وجود اینکه میکروفون روی گوش شما قرار دارد. با این حال، کیفیت کلی میکروفون برای تماس‌های صوتی بسیار خوب است.

عملکرد میکروفون در مقایسه با Nord Buds 3 Pro نیز بهتر است، که حتی ماه‌ها پس از عرضه، نویز نامفهومی در صدای آن‌ها وجود دارد.

### Noise cancellation
Buds 2 Plus دارای حذف نویز فعال با استفاده از شش میکروفون داخلی است. Nothing ادعا می‌کند تا 50dB حذف نویز در محدوده فرکانسی 5400MHz را ارائه می‌دهد.

مطالعه کنید :

واتساپ برای آیپد: تجربه‌ای بهینه‌شده و کامل برای کاربران اپل

عملکرد حذف نویز برای این قیمت خوب است. در محدوده فرکانس‌های پایین، تضعیف رضایت‌بخشی دارید و در مید رنج‌ها نیز عملکرد قابل قبول است. فرکانس‌های بالا به‌خوبی تنظیم نشده‌اند و بخشی از این مشکل به دلیل سیلیکون‌های ارزان قیمت است که همیشه آب‌بندی کامل ایجاد نمی‌کنند. گاهی اوقات برخی از صداهای فرکانس بالا نیز به‌وضوح بیشتر شنیده می‌شوند که می‌تواند حواس‌پرتی ایجاد کند. با این حال، به‌طور کلی عملکرد ANC قابل قبول است.

به‌طور مشابه، عملکرد شفافیت نیز مناسب ارزیابی شد، با بازتولید نسبتاً طبیعی صداهای محیطی. تفاوتی در صدا بین حالت‌های ANC روشن و خاموش وجود دارد. به نظر من صدا در حالت ANC خاموش کمی کمتر بم‌heavy است. این ویژگی، در ترکیب با صدای محیطی، باعث می‌شود صدای ایربادز کمتر به‌هم‌ریخته و متعادل‌تر به نظر برسد. در محیط خانه، ترجیح می‌دهم ANC را خاموش نگه دارم تا اینکه همیشه روشن باشد.

### Latency
Buds 2 Plus عملکرد تأخیر مناسبی دارد. هنگام تست با Nothing Phone (2)، برخی عناوین تأخیر کمی داشتند در حالی که برخی دیگر اینطور نبودند. حالت Low lag در اپ Nothing X تأثیر چندانی نداشت، چرا که اپ‌هایی که خوب کار می‌کردند حتی با غیرفعال بودن این گزینه تأخیر کمی داشتند و آن‌هایی که تأخیر بالایی داشتند با فعال‌شدن این گزینه بهبودی ندیدند.

### Connection
Buds 2 Plus عملکرد اتصال قابل‌اعتمادی داشت. فقط در هنگام استفاده از حالت 990kbps در گوشی‌های غیر Nothing مقداری نویز صوتی مشاهده شد، اما در Nothing Phone (2) حتی این حالت نیز کاملاً پایدار بود.

### Battery life
Buds 2 Plus ادعا می‌کند با غیرفعال‌بودن ANC و استفاده از AAC، عمر باتری آن 14 ساعت است. با فعال‌کردن LDAC، این عدد به 8 ساعت کاهش می‌یابد.

در تست‌های من، با استفاده از AAC به ۱۴ ساعت و ۲۳ دقیقه و با LDAC به ۸ ساعت و ۳۴ دقیقه دست یافتم، بنابراین ارقام اعلام‌شده توسط شرکت دقیق هستند. همچنین Nothing ادعا می‌کند که پس از ۱۰ دقیقه شارژ، ۴.۵ ساعت پخش مداوم با AAC امکان‌پذیر است. من به ۴ ساعت و ۳۵ دقیقه رسیدم که باز هم نزدیک به رقم ادعا شده بود. و هرچند Nothing رقمی برای LDAC ذکر نکرده، من به ۲ ساعت و ۵۱ دقیقه دست یافتم که قابل احترام است.

نتیجه‌گیری

CMF Buds 2 Plus عملکرد کلی خوبی نسبت به قیمت ارائه می‌دهد. طراحی و کیفیت ساخت مناسب است، گوشی‌ها راحت هستند، عمر باتری عالی است، عملکرد میکروفون قابل تحسین است و اپلیکیشن Nothing X ساده و کاربرپسند است.

معایب شامل کیفیت صدا معمولی همراه با اکولایزِر سفارشی محدود و ناکارآمد و همچنین نوک‌گوشی‌های ارزان‌قیمت و کم‌بازده است. با توجه به قیمت، نادیده گرفتن این موارد آسان است، به‌ویژه از آنجا که مشتری هدف احتمالاً گزینه بهتری نمی‌شناسد. با این حال، خوب می‌شد اگر مدل پلاس این نقاط ضعف را نداشت تا قیمت بالاتر آن نسبت به مدل‌های مشابه را توجیه کند.

Buds 2 Plus نمی‌توانند در میان گزینه‌های هم‌قیمت، مانند OnePlus Nord Buds 3 Pro که عملکرد تقریباً مشابهی دارند، چندان متمایز شوند. با این حال، یک گزینه همه‌فن‌حریف و قابل قبول هستند و اگر طراحی سخت‌افزار و نرم‌افزار آن‌ها را نسبت به رقبا ترجیح می‌دهید، همین می‌تواند دلیل خوبی برای انتخاب آن‌ها باشد.